Saint-Exupery, Nazi’lere karşı savaşmış bir savaş pilotuymuş ve bir saldırı sırasında öldürülmüş. İkinci Dünya Savaşı’ndan önce İspanya’nın iç savaşında faşistlere karşı savaşmış. Buradaki deneyimine dayanarak “Gülümseme” adında bir öykü yazmış. Bu öyküyü sizinle paylaşmak istiyorum. 

Saint-Exupery düşman tarafından tutsak alınmış ve hücreye atılmış. Gösterilen kötü muameleden ve koyu bakışlardan ertesi gün idam edileceği sonucuna varmış ve şunları not etmiş: 

“Öldürüleceğimden emindim. Aşırı derecede asabiydim. Neredeyse çıldıracak gibiydim. Gözlerinden kaçan sigarayı bulabilme amacıyla ceplerimi karıştırıyordum. Ellerim titrediğinden, sigarayı zorlukla dudaklarıma götürebildim. Ama hiç kibritim yoktu, hepsini almışlardı. 

Hücredeki parmaklıkların arasından gardiyana baktım. Benimle gözgöze gelmemeye calışıyordu. Ne de olsa hiçkimse bir cesetle gözgöze gelmek istemezdi. Ateşiniz var mı diye seslendim. Bana baktı, yerinden kalktı ve sigaramı yakmak için bana yaklaştı. Yaklaştı, sigaramı yaktı ve o anda gözgöze geldik. 

Gülümsedim. Bunu neden yaptığımı bilmiyorum. Belki sinirden, belki de biriyle bu kadar yaklaşınca gülümsemeden durmak zor olduğundan. Her nedense gülümsedim. O anda sanki iki yürek, iki insan ruhu arasındaki boşluk doluverdi. Bunu yapmak istemediğini biliyordum, ama benim gülümsemem engelleri aştı ve onun dudaklarında da hafif bir gülümseme belirdi. 

Sigaramı yaktı ve yanımda kaldı. Gözlerime baktı ve gülümsemeye devam etti. Ben de ona gülümsemeye devam ettim. Simdi onun gardiyan değil de insan oldugunu düşünüyordum. Artık bana bakışında başka bir boyut vardı. Çocukların var mı diye sordu. Evet işte buradalar dedikten sonra cüzdanımdan titreyen ellerimle resimlerini çıkarmaya calıştım. O da kendi ailesinin resimlerini çıkardı ve gelecekle ilgili planlarından ve amaçlarından söz etmeye başladı. 

Gözlerim yaş içinde kalmıştı. Ailemi bir daha göremeyeceğimi düşünerek korkuya kapıldığımı, çocuklarımın büyüdüğünü görememek düşüncesinin beni deliye çevirdiğini söyledim. Onun da gözleri yaş dolmuştu. O anda bir kelime etmeden hücrenin kapısını açtı ve beni serbest bıraktı. Önce hapishaneden sonra da arka patikalardan kasabadan kaçmama yardımcı oldu. Sonra da bir tek kelime konuşmadan arkasını döndü ve uzaklaştı. 

Hayatım bir gülümsemeyle kurtulmuştu.”
 

Ölüler güç ve bilgilerini beraberinde götürmez, yaşayanlara ilave eder.  Hopi Kabilesi

Bir düşman çok, yüz dost azdır. Hopi Kabilesi

Düşmanımı cesur ve kuvvetli yap! Eğer onu yenersem utanç duymayayım. Apache Kabilesi

Şeytan hakkında konuşmayın. Gençlerin kalbinde merak uyandırır. Siyu Kabilesi

Su gibi olmalıyız. Her şeyden aşağıda ama kayadan bile kuvvetli. Siyu Kabilesi

Bir başkasının kabahati hakkında konuşmadan önce daima kendi mokaseninin içine bak. 
Sauk Kabilesi

Kehanet, muhtemel bir olayı kesin bir bakış ile görmekten başka şey değildir. Hava ya bulutlu olacaktır, ya da güneş açacaktır.  Cherokee Kabilesi

Komşun hakkında hüküm vermeden önce, iki ay onun mokasenleriyle yürü! 
Cheyenne Kabilesi

Doğum yapan herşey dişidir. Kadınların ezelden beri bildiği kainatın dengelerini erkekler de anlamaya başladıkları zaman, dünya daha iyi bir dünya olmak üzere değişmeye başlamış olacaktır. Mohawk Kabilesi

Unutmayın çocuklarınız sizin değildir. Onu Yaratıcı'dan ödünç aldınız.  Mohawk Kabilesi

Allah’ın kelimeleri meşe yaprağı gibi sararıp düşmez; çam yaprağı gibi ilelebet yeşil kalır. Mohawk Kabilesi

Arkamda yürüme, ben öncün olmayabilirim. Önümde yürüme, takipçin olmayabilirim. Yanımda yürü, böylece ikimiz eşit oluruz.  Ute Kabilesi

Günümüzde insanlar bilgiyi arar oldu, hikmeti değil. Halbuki bilgi mazidir, hikmet ise istikbal. Lumbee Kabilesi

Aşkı tanıdığında, Yaratıcı'yıda tanırsın. Fox Kabilesi

Bu ay sevdiğim şiirleri sizlerle paylaşmak istedim. Sevgilerimle…
 

Çağrışımlar   Çok küçük bir yalanı Çok büyük bir orantıda Dinlediniz mi… Çok büyük bir yalanı Çok yalın bir doğrultuda Söylediniz mi… Gecikmiş bir gizemi, Birikmiş bir özlemi Sakladınız mı… Gelmeyecek bir gideni, Olmayacak bir nedeni Beklediniz mi… Bir gerçeği erken, Bir açlığı tokken Anladınız mı… Hep mi hep ölecekmiş gibi, Hiç mi hiç ölmeyecekmiş gibi Yaşadınız mı… Yalanı sürmeye sürmeye, Yanlışı görmeye görmeye Saklandınız mı… Doğruluğun yönünde, Doğruların önünde Aklandınız mı… Ortamsız bir yaşamda, Yaşamsız bir ortamda Harcandınız mı… Özdemir ASAF

Herkes Gibi   Gönlümle baş başa düşündüm demin. Artık bir sihirsiz nefes gibisin. Şimdi ta içinde bomboş kalbimin Akisleri sönen bir ses gibisin Maziye karışıp sevda yeminim Bir an da unuttum seni eminim  Kalbimde kalbine yok bile kinim Bence sende artık herkes gibisin Nazım HİKMET Seçilmiş Hayatlar Örtüldü yüzümüze uzaklar çoğalarak Döküldü örselenmiş tenimizden sevişmeler Ve sindi üzerimize bir hüzünlü duruş Havalandı içimden kanadı kırık bir kuş Seçilmiş hayatları yaşayıp gidiyoruz Ne sende o yürek var ne ben de biliyoruz Çok eski bir sahnede çok eski bir oyun bu Bıkmadan usanmadan aynı rolu oynuyoruz. Sezen AKSU Bir Duyma da Gör Bir duyma da gürültüsünü Dallarda çatırdayarak açılan fıstıkların Gör bak ne olursun. Bir duyma da gör şu yağan yağmuru; Çalan çanı, konuşan insanı. Bir duyma da kokusunu yosunların, İstakozun, karidesin, Denizden esen rüzgarın… Orhan VELİ

 

Uzmanlıklar arttı ama sorunlar çoğaldı. 
İlaçlar çoğaldı, hastalıklar arttı. 
Sorumsuzca para harcıyoruz ama az gülüyoruz. 
Trafikte çok hızlıyız ama çabuk parlıyoruz. 

Akşam geç yatıyor ama sabah yorgun kalkıyoruz. 
Az kitap okuyor, çok televizyon seyrediyoruz. 
Varlığımızı arttırdık ama değerlerimizi yitirdik. 
Çok konuşuyor ama az gönül veriyor ve bol yalan söylüyoruz. 

Para kazanmayı öğrendik ama yuva kurmayı beceremedik. 
Hayata yıllar ekledik, yıllara hayat katamadık. 
Aya kadar gidip dönmeyi biliyoruz ama komşumuza uğramak icin karşıya geçmiyoruz. 
Uzaya ulaştık ama ruhun derinliklerine gitmiyoruz. 

Havayı temizledik ama ruhları kirlettik. 
Atomu parçaladık, önyargılarımızı yıkamadık. 
Çok yazıyor ama az gelişiyoruz. 
Daha çok plan yapıyor ama daha az sonuç alıyoruz. 

Acele etmeyi öğrendik ama sabırlı olmayı asla... 
Gelirimiz arttı, karakterimiz zayıfladı. 
Tanıdıklar çoğaldı ama dostlar eksildi. 
Çabalar arttı ama mutluluklar azaldı. 

Bilgisayar ağları kuruyoruz, bilgi otoyolları yaratıyoruz 
ama kendi aramızda iletişimde zorlanıyoruz. 
"Dünya barışı" der, silahlanırız! 
Daha mutlu olmak için, "somurtarak" çalışırız. 

Bugünler... 
Eve çift maaşın girdiği ama çiftlerin boşandığı, güzel evlerin yuva  olamadığı, 
Kısa seyahatlerin, kağıt mendil gibi ilişkilerin, 

Yıka çık gönüllerin, 
Vitrinlerin dolu ama gönüllerin boş olduğu günler! 
 

  Hatırlatmalar 

  Bülten Komitesi’nden Duyurular